huntsman

[Hunts·man]

Someone who hunts game

...

One who hunts, or who practices hunting.

Noun
someone who hunts game


n.
One who hunts, or who practices hunting.

n.
The person whose office it is to manage the chase or to look after the hounds.


Huntsman

Hunts"man , n.; pl. Huntsmen . 1. One who hunts, or who practices hunting. 2. The person whose office it is to manage the chase or to look after the hounds. L'Estrange. Huntsman's cup (Bot.), the sidesaddle flower, or common American pitcher plant (Sarracenia purpurea).

Huntsmanship

Hunts"man*ship , n. The art or practice of hunting, or the qualification of a hunter. Donne.

One who hunts, or who practices hunting.

...

Usage Examples
Misspelled Form

huntsman, ghuntsman, yhuntsman, uhuntsman, jhuntsman, nhuntsman, guntsman, yuntsman, uuntsman, juntsman, nuntsman, hguntsman, hyuntsman, huuntsman, hjuntsman, hnuntsman, hyuntsman, h7untsman, h8untsman, hiuntsman, hjuntsman, hyntsman, h7ntsman, h8ntsman, hintsman, hjntsman, huyntsman, hu7ntsman, hu8ntsman, huintsman, hujntsman, hubntsman, huhntsman, hujntsman, humntsman, hu ntsman, hubtsman, huhtsman, hujtsman, humtsman, hu tsman, hunbtsman, hunhtsman, hunjtsman, hunmtsman, hun tsman, hunrtsman, hun5tsman, hun6tsman, hunytsman, hungtsman, hunrsman, hun5sman, hun6sman, hunysman, hungsman, huntrsman, hunt5sman, hunt6sman, huntysman, huntgsman, huntasman, huntwsman, huntesman, huntdsman, huntxsman, huntzsman, huntaman, huntwman, hunteman, huntdman, huntxman, huntzman, huntsaman, huntswman, huntseman, huntsdman, huntsxman, huntszman, huntsnman, huntsjman, huntskman, hunts,man, hunts man, huntsnan, huntsjan, huntskan, hunts,an, hunts an, huntsmnan, huntsmjan, huntsmkan, huntsm,an, huntsm an, huntsmqan, huntsmwan, huntsmsan, huntsmzan, huntsmqn, huntsmwn, huntsmsn, huntsmzn, huntsmaqn, huntsmawn, huntsmasn, huntsmazn, huntsmabn, huntsmahn, huntsmajn, huntsmamn, huntsma n, huntsmab, huntsmah, huntsmaj, huntsmam, huntsma , huntsmanb, huntsmanh, huntsmanj, huntsmanm, huntsman .

Comments


Browse Dictionary