thracian

[Thra·cian]

Of or relating to Thrace or its people or culture

...

Of or pertaining to Thrace, or its people.

Noun
a Thraco-Phrygian language spoken by the ancient people of Thrace but extinct by the early Middle Ages


a.
Of or pertaining to Thrace, or its people.

n.
A native or inhabitant of Thrace.


Thracian

Thra"cian , a. Of or pertaining to Thrace, or its people. -- n. A native or inhabitant of Thrace.

Of or pertaining to Thrace, or its people.

...

Usage Examples
Misspelled Form

thracian, rthracian, 5thracian, 6thracian, ythracian, gthracian, rhracian, 5hracian, 6hracian, yhracian, ghracian, trhracian, t5hracian, t6hracian, tyhracian, tghracian, tghracian, tyhracian, tuhracian, tjhracian, tnhracian, tgracian, tyracian, turacian, tjracian, tnracian, thgracian, thyracian, thuracian, thjracian, thnracian, theracian, th4racian, th5racian, thtracian, thfracian, theacian, th4acian, th5acian, thtacian, thfacian, threacian, thr4acian, thr5acian, thrtacian, thrfacian, thrqacian, thrwacian, thrsacian, thrzacian, thrqcian, thrwcian, thrscian, thrzcian, thraqcian, thrawcian, thrascian, thrazcian, thraxcian, thradcian, thrafcian, thravcian, thra cian, thraxian, thradian, thrafian, thravian, thra ian, thracxian, thracdian, thracfian, thracvian, thrac ian, thracuian, thrac8ian, thrac9ian, thracoian, thracjian, thrackian, thracuan, thrac8an, thrac9an, thracoan, thracjan, thrackan, thraciuan, thraci8an, thraci9an, thracioan, thracijan, thracikan, thraciqan, thraciwan, thracisan, thracizan, thraciqn, thraciwn, thracisn, thracizn, thraciaqn, thraciawn, thraciasn, thraciazn, thraciabn, thraciahn, thraciajn, thraciamn, thracia n, thraciab, thraciah, thraciaj, thraciam, thracia , thracianb, thracianh, thracianj, thracianm, thracian .

Comments


Browse Dictionary