Ordainer

[orĀ·dain]

A cleric who ordains; a cleric who admits someone to holy orders

...

One who ordains.

Noun
a cleric who ordains; a cleric who admits someone to holy orders


n.
One who ordains.


Ordainer

Or*dain"er , n. One who ordains.

One who ordains.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Ordainer, Ordainer, rdainer, Ordainer, Oerdainer, O4rdainer, O5rdainer, Otrdainer, Ofrdainer, Oedainer, O4dainer, O5dainer, Otdainer, Ofdainer, Oredainer, Or4dainer, Or5dainer, Ortdainer, Orfdainer, Orsdainer, Oredainer, Orfdainer, Orxdainer, Orcdainer, Orsainer, Oreainer, Orfainer, Orxainer, Orcainer, Ordsainer, Ordeainer, Ordfainer, Ordxainer, Ordcainer, Ordqainer, Ordwainer, Ordsainer, Ordzainer, Ordqiner, Ordwiner, Ordsiner, Ordziner, Ordaqiner, Ordawiner, Ordasiner, Ordaziner, Ordauiner, Orda8iner, Orda9iner, Ordaoiner, Ordajiner, Ordakiner, Ordauner, Orda8ner, Orda9ner, Ordaoner, Ordajner, Ordakner, Ordaiuner, Ordai8ner, Ordai9ner, Ordaioner, Ordaijner, Ordaikner, Ordaibner, Ordaihner, Ordaijner, Ordaimner, Ordai ner, Ordaiber, Ordaiher, Ordaijer, Ordaimer, Ordai er, Ordainber, Ordainher, Ordainjer, Ordainmer, Ordain er, Ordainwer, Ordain3er, Ordain4er, Ordainrer, Ordainser, Ordainder, Ordainwr, Ordain3r, Ordain4r, Ordainrr, Ordainsr, Ordaindr, Ordainewr, Ordaine3r, Ordaine4r, Ordainerr, Ordainesr, Ordainedr, Ordaineer, Ordaine4r, Ordaine5r, Ordainetr, Ordainefr, Ordainee, Ordaine4, Ordaine5, Ordainet, Ordainef, Ordainere, Ordainer4, Ordainer5, Ordainert, Ordainerf.

Comments


Browse Dictionary