Orang

[O*rangĀ·]

See Orang-outang.

...

See Orang-outang.

Noun
large long-armed ape of Borneo and Sumatra having arboreal habits


n.
See Orang-outang.


Orang

O*rang" , n. (Zo'94l.) See Orang-outang.

See Orang-outang.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Orang, Orang, rang, Orang, Oerang, O4rang, O5rang, Otrang, Ofrang, Oeang, O4ang, O5ang, Otang, Ofang, Oreang, Or4ang, Or5ang, Ortang, Orfang, Orqang, Orwang, Orsang, Orzang, Orqng, Orwng, Orsng, Orzng, Oraqng, Orawng, Orasng, Orazng, Orabng, Orahng, Orajng, Oramng, Ora ng, Orabg, Orahg, Orajg, Oramg, Ora g, Oranbg, Oranhg, Oranjg, Oranmg, Oran g, Oranfg, Orantg, Oranyg, Oranhg, Oranbg, Oranvg, Oranf, Orant, Orany, Oranh, Oranb, Oranv, Orangf, Orangt, Orangy, Orangh, Orangb, Orangv.

Comments


Browse Dictionary