Indign

[In*dign·]

Unworthy; undeserving; disgraceful; degrading.

...

Unworthy; undeserving; disgraceful; degrading.


a.
Unworthy; undeserving; disgraceful; degrading.


Indign

In*dign" , a. [L. indignus; pref. in- not + dignus worthy: cf. F. indigne. See Dignity.] Unworthy; undeserving; disgraceful; degrading. Chaucer.
Counts it scorn to draw Comfort indign from any meaner thing.

Unworthy; undeserving; disgraceful; degrading.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Indign, Indign, ndign, Indign, Ibndign, Ihndign, Ijndign, Imndign, I ndign, Ibdign, Ihdign, Ijdign, Imdign, I dign, Inbdign, Inhdign, Injdign, Inmdign, In dign, Insdign, Inedign, Infdign, Inxdign, Incdign, Insign, Ineign, Infign, Inxign, Incign, Indsign, Indeign, Indfign, Indxign, Indcign, Induign, Ind8ign, Ind9ign, Indoign, Indjign, Indkign, Indugn, Ind8gn, Ind9gn, Indogn, Indjgn, Indkgn, Indiugn, Indi8gn, Indi9gn, Indiogn, Indijgn, Indikgn, Indifgn, Inditgn, Indiygn, Indihgn, Indibgn, Indivgn, Indifn, Inditn, Indiyn, Indihn, Indibn, Indivn, Indigfn, Indigtn, Indigyn, Indighn, Indigbn, Indigvn, Indigbn, Indighn, Indigjn, Indigmn, Indig n, Indigb, Indigh, Indigj, Indigm, Indig , Indignb, Indignh, Indignj, Indignm, Indign .

Comments


Browse Dictionary