Gentil

[Gen·til]

Gentle.

...

Gentle.


a. & n.
Gentle.


Gentil

Gen"til , a. & n. Gentle. [Obs.] Chaucer.

Gentle.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Gentil, Gentil, entil, Gentil, Gwentil, G3entil, G4entil, Grentil, Gsentil, Gdentil, Gwntil, G3ntil, G4ntil, Grntil, Gsntil, Gdntil, Gewntil, Ge3ntil, Ge4ntil, Gerntil, Gesntil, Gedntil, Gebntil, Gehntil, Gejntil, Gemntil, Ge ntil, Gebtil, Gehtil, Gejtil, Gemtil, Ge til, Genbtil, Genhtil, Genjtil, Genmtil, Gen til, Genrtil, Gen5til, Gen6til, Genytil, Gengtil, Genril, Gen5il, Gen6il, Genyil, Gengil, Gentril, Gent5il, Gent6il, Gentyil, Gentgil, Gentuil, Gent8il, Gent9il, Gentoil, Gentjil, Gentkil, Gentul, Gent8l, Gent9l, Gentol, Gentjl, Gentkl, Gentiul, Genti8l, Genti9l, Gentiol, Gentijl, Gentikl, Gentikl, Gentiol, Gentipl, Genti:l, Gentik, Gentio, Gentip, Genti:, Gentilk, Gentilo, Gentilp, Gentil:.

Comments


Browse Dictionary