Adaunt

[A*daunt·]

To daunt; to subdue; to mitigate.

...

To daunt; to subdue; to mitigate.


v. t.
To daunt; to subdue; to mitigate.


Adaunt

A*daunt" , v. t. [OE. adaunten to overpower, OF. adonter; '85 (L. ad) + donter, F. dompter. See Daunt.] To daunt; to subdue; to mitigate. [Obs.] Skelton.

To daunt; to subdue; to mitigate.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Adaunt, Adaunt, daunt, Adaunt, Asdaunt, Aedaunt, Afdaunt, Axdaunt, Acdaunt, Asaunt, Aeaunt, Afaunt, Axaunt, Acaunt, Adsaunt, Adeaunt, Adfaunt, Adxaunt, Adcaunt, Adqaunt, Adwaunt, Adsaunt, Adzaunt, Adqunt, Adwunt, Adsunt, Adzunt, Adaqunt, Adawunt, Adasunt, Adazunt, Adayunt, Ada7unt, Ada8unt, Adaiunt, Adajunt, Adaynt, Ada7nt, Ada8nt, Adaint, Adajnt, Adauynt, Adau7nt, Adau8nt, Adauint, Adaujnt, Adaubnt, Adauhnt, Adaujnt, Adaumnt, Adau nt, Adaubt, Adauht, Adaujt, Adaumt, Adau t, Adaunbt, Adaunht, Adaunjt, Adaunmt, Adaun t, Adaunrt, Adaun5t, Adaun6t, Adaunyt, Adaungt, Adaunr, Adaun5, Adaun6, Adauny, Adaung, Adauntr, Adaunt5, Adaunt6, Adaunty, Adauntg.

Comments


Browse Dictionary