Abruption

[Ab*rup·tion]

An instance of sudden interruption

...

A sudden breaking off; a violent separation of bodies.

Noun
an instance of breaking off suddenly


n.
A sudden breaking off; a violent separation of bodies.


Abruption

Ab*rup"tion , n. [L. abruptio, fr. abrumpere: cf. F. abruption.] A sudden breaking off; a violent separation of bodies. Woodward.

A sudden breaking off; a violent separation of bodies.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Abruption, Abruption, bruption, Abruption, Avbruption, Agbruption, Ahbruption, Anbruption, A bruption, Avruption, Agruption, Ahruption, Anruption, A ruption, Abvruption, Abgruption, Abhruption, Abnruption, Ab ruption, Aberuption, Ab4ruption, Ab5ruption, Abtruption, Abfruption, Abeuption, Ab4uption, Ab5uption, Abtuption, Abfuption, Abreuption, Abr4uption, Abr5uption, Abrtuption, Abrfuption, Abryuption, Abr7uption, Abr8uption, Abriuption, Abrjuption, Abryption, Abr7ption, Abr8ption, Abription, Abrjption, Abruyption, Abru7ption, Abru8ption, Abruiption, Abrujption, Abruoption, Abru0ption, Abrulption, Abruotion, Abru0tion, Abrultion, Abrupotion, Abrup0tion, Abrupltion, Abruprtion, Abrup5tion, Abrup6tion, Abrupytion, Abrupgtion, Abruprion, Abrup5ion, Abrup6ion, Abrupyion, Abrupgion, Abruptrion, Abrupt5ion, Abrupt6ion, Abruptyion, Abruptgion, Abruptuion, Abrupt8ion, Abrupt9ion, Abruptoion, Abruptjion, Abruptkion, Abruptuon, Abrupt8on, Abrupt9on, Abruptoon, Abruptjon, Abruptkon, Abruptiuon, Abrupti8on, Abrupti9on, Abruptioon, Abruptijon, Abruptikon, Abruptiion, Abrupti9on, Abrupti0on, Abruptipon, Abruptilon, Abruptiin, Abrupti9n, Abrupti0n, Abruptipn, Abruptiln, Abruptioin, Abruptio9n, Abruptio0n, Abruptiopn, Abruptioln, Abruptiobn, Abruptiohn, Abruptiojn, Abruptiomn, Abruptio n, Abruptiob, Abruptioh, Abruptioj, Abruptiom, Abruptio , Abruptionb, Abruptionh, Abruptionj, Abruptionm, Abruption .

Comments


Browse Dictionary