taunting

[taunt]

Abusing vocally; expressing contempt or ridicule

...

from Taunt, v.

Noun
aggravation by deriding or mocking or criticizing

Adjective S.
abusing vocally; expressing contempt or ridicule; "derisive laughter"; "a jeering crowd"; "her mocking smile"; "taunting shouts of `coward'' and `sissy''"


p. pr. & vb. n.
of Taunt


a. & n. from Taunt, v.


Taunting

Taunt"ing, a. & n. from Taunt, v.
Every kind of insolent and taunting reflection.

from Taunt, v.

...

Usage Examples
Misspelled Form

taunting, rtaunting, 5taunting, 6taunting, ytaunting, gtaunting, raunting, 5aunting, 6aunting, yaunting, gaunting, traunting, t5aunting, t6aunting, tyaunting, tgaunting, tqaunting, twaunting, tsaunting, tzaunting, tqunting, twunting, tsunting, tzunting, taqunting, tawunting, tasunting, tazunting, tayunting, ta7unting, ta8unting, taiunting, tajunting, taynting, ta7nting, ta8nting, tainting, tajnting, tauynting, tau7nting, tau8nting, tauinting, taujnting, taubnting, tauhnting, taujnting, taumnting, tau nting, taubting, tauhting, taujting, taumting, tau ting, taunbting, taunhting, taunjting, taunmting, taun ting, taunrting, taun5ting, taun6ting, taunyting, taungting, taunring, taun5ing, taun6ing, taunying, taunging, tauntring, taunt5ing, taunt6ing, tauntying, tauntging, tauntuing, taunt8ing, taunt9ing, tauntoing, tauntjing, tauntking, tauntung, taunt8ng, taunt9ng, tauntong, tauntjng, tauntkng, tauntiung, taunti8ng, taunti9ng, tauntiong, tauntijng, tauntikng, tauntibng, tauntihng, tauntijng, tauntimng, taunti ng, tauntibg, tauntihg, tauntijg, tauntimg, taunti g, tauntinbg, tauntinhg, tauntinjg, tauntinmg, tauntin g, tauntinfg, tauntintg, tauntinyg, tauntinhg, tauntinbg, tauntinvg, tauntinf, tauntint, tauntiny, tauntinh, tauntinb, tauntinv, tauntingf, tauntingt, tauntingy, tauntingh, tauntingb, tauntingv.

Comments


Browse Dictionary